Tandjes, buikpijn...

Vanavond eten we kip gado gado, wat zal Femke daarmee gaan doen? We hebben tijdens het eten altijd een vast ritueel, mama geeft als eerste eten en zodra papa klaar is met eten neemt hij het over, zodat mama ook nog kan genieten van haar eten. Vandaag is er kroepoek bij het eten en zodra Femke een paar hapjes op heeft wil ze hier natuurlijk ook wat van. Hier maak ik natuurlijk een grote fout door toe te geven en ja hoor, daarna wil madam natuurlijk niet meer van haar avondeten. Papa neemt het over en onderneemt ook nog een poging, maar zodra ze het eten op haar af ziet komen begint ze al met haar armpjes te zwaaien. Papa wordt boos en zet het eten aan de kant met de uitspraak: "Nee, dan geen eten meer!". Femke snapt het heel goed, want ze kijkt met een hele schuldige blik en haar blauwe poppenoogjes naar papa. Na een paar minuten probeert papa het weer en inderdaad gaat madam dan weer lekker verder met eten, uiteindelijk gaat bijna het hele bordje kip gado gado op en krijgt ze toch nog een paar stukjes kroepoep van papa. Dat was dus weer een spannend hoofdstuk avondeten op zijn Femke's.

Na het eten moet Rick even gaan helpen in Vlijmen, waar mijn ouders wonen, om een lattenbodem te verhuizen van mijn opa en oma naar het huis van ons pap en mam. Wij hebben als enige een auto waar het in past, dus Rick was vanavond de redder in nood. Terwijl Rick op pad is, doe ik Femke even lekker in bad. Dit is een groot feest, want ze heeft geleerd om op haar rug te gaan liggen en dan kan ze heel hard spetteren met haar benen, zodat dus ook heel de douche/bad nat wordt. Maar ik vind het maar al te leuk dat ze zo'n pret heeft, alleen al om die lach op haar gezicht! Na een kwartier badderen is ze schoon genoeg en trekken we de pyjama aan. Omdat wij onze badkamer beneden hebben, oud huis, moeten we nog de trap op naar boven. Heb haar goed in de handdoek gewikkeld, maar eenmaal boven heeft ze het toch behoorlijk koud. Dat vind ik dan weer zo zielig, haha die moedergevoelens ook, om gek van te worden. Eenmaal lekker in haar pyjamaatje en slaapzak, gaat ze lekker in bed liggen en vertel ik haar een verhaaltje van Jip en Janneke. Volgens mij krijgt ze hier totaal niks van mee, maar ik doe het toch steevast elke avond, zodat ze daaraan kan wennen. Zodra het verhaaltje uit is, gaat de muziekmobiel aan en wens ik haar weltrusten, maar als ze dan ziet dat ik weg wil gaan begint ze in een keer hard te brullen. Wat is dat nou? Dat doet ze normaal nooit?! Nou even snel troosten en dan weer snel weg, maar dat gaat hem niet worden. Misschien krijgt ze nieuwe tandjes, maar ze laat het niet toe dat ik met mijn vinger even voel. Toch maar wat Dentinox er op smeren en hopen dat dat verlicht, maar helaas werkt het niet. Misschien last van haar buikje dan, maar wrijven werkt ook niet. Nou weet je wat, we gaan beneden een flesje melk maken. Zo gezegd zo gedaan, samen maken we beneden een warm flesje opvolgmelk. Rustig op de bank bij mama het flesje leeg drinken, maar zodra het flesje leeg is wil ze weer gaan spelen op de bank, nee dat lijkt me nou niet zo'n goed plan. Volgende poging om Femke op bed te leggen. Nu gaat ze lekker liggen en neemt al gelijk haar duim in haar mond, dat is een goed teken, ik doe de deur dicht en hoor helemaal niks. Gelukt, ze slaapt, vind het altijd zo verveleden voor haar als ze iets heeft, terwijl mama dan maar gaat raden wat er zou kunnen zijn. Konden ze maar praten, maar dat duurt nog wel even.

Rick heeft later op de avond toen hij thuis kwam ook nog even gekeken, omdat ze toen toch weer aan het huilen was en volgens hem is het een kiesje die door gaat komen. Zo sneu, dat doet vast heel veel pijn. Hopen dat het morgen weer beter gaat! 

Liefs Ilsje